گواهینامه سیلیکون و پلاستیک درجه مواد غذایی

وقتی صحبت از بسته بندی و ظروف مواد غذایی می شود، گواهی درجه غذایی برای اطمینان از ایمنی و کیفیت محصولاتی که استفاده می کنیم ضروری است.دو ماده ای که معمولا در محصولات غذایی استفاده می شود سیلیکون و پلاستیک هستند که هر دو دارای گواهینامه های متفاوتی هستند که آنها را برای تماس با مواد غذایی ایمن می کند.در این مقاله، گواهی‌های مختلف برای سیلیکون و پلاستیک مواد غذایی، تفاوت‌ها و کاربردهای آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

گواهی سیلیکون درجه مواد غذایی:

- گواهی LFGB: این گواهی در اتحادیه اروپا مورد نیاز است، که نشان می دهد مواد سیلیکونی الزامات قوانین و استانداردهای مواد غذایی، بهداشت و ایمنی را برآورده می کنند.محصولات سیلیکونی دارای گواهی LFGB برای تماس مستقیم با مواد غذایی بی خطر هستند.روش‌های تست مختلفی برای گواهی LFGB وجود دارد، از جمله آزمایش‌های انتقال مواد مهاجر، فلزات سنگین، بو و طعم.

- گواهی FDA: FDA (Food and Drug Administration) یک آژانس نظارتی در ایالات متحده است که ایمنی و اثربخشی مواد غذایی، داروها و تجهیزات پزشکی را تضمین می کند.محصولات سیلیکونی مورد تایید FDA برای استفاده در کاربردهای تماس با مواد غذایی ایمن در نظر گرفته می شوند.فرآیند صدور گواهینامه FDA مواد سیلیکونی را برای ترکیب شیمیایی، خواص فیزیکی و سایر عوامل ارزیابی می کند تا از سازگاری آنها برای استفاده در مواد غذایی اطمینان حاصل شود.

- گواهی سیلیکون درجه پزشکی: این گواهینامه نشان می دهد که ماده سیلیکونی دارای استانداردهای USP کلاس VI و ISO 10993 برای زیست سازگاری است.سیلیکون درجه پزشکی همچنین برای کاربردهای تماس با مواد غذایی مناسب است زیرا بسیار زیست سازگار و استریل است.سیلیکون درجه پزشکی اغلب در مراقبت های بهداشتی استفاده می شودمحصولات پزشکیو بنابراین نیاز به رعایت استانداردهای ایمنی سختگیرانه تری دارد.

گواهینامه پلاستیک درجه مواد غذایی:

- گواهینامه PET و HDPE: پلی اتیلن ترفتالات (PET) و پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) دو نوع رایج پلاستیک مورد استفاده در بسته بندی و ظروف مواد غذایی هستند.هر دو ماده برای تماس با مواد غذایی مورد تایید FDA هستند و برای استفاده در ظروف غذا و نوشیدنی ایمن در نظر گرفته می شوند.

- تاییدیه های PP، PVC، پلی استایرن، پلی اتیلن، پلی کربنات و نایلون: این پلاستیک ها دارای تاییدیه FDA برای تماس با مواد غذایی نیز هستند.با این حال، آنها درجات مختلفی از ایمنی و سازگاری با استفاده از مواد غذایی دارند.به عنوان مثال، پلی استایرن به دلیل مقاومت کم در برابر حرارت برای مواد غذایی یا مایعات گرم توصیه نمی شود، در حالی که پلی اتیلن برای هر دو دمای سرد و گرم مناسب است.

- گواهی LFGB: مشابه سیلیکون، پلاستیک های غذایی نیز می توانند گواهی LFGB برای استفاده در اتحادیه اروپا داشته باشند.پلاستیک های دارای گواهی LFGB آزمایش شده و برای استفاده در برنامه های تماس با مواد غذایی بی خطر هستند.

تفاوت اصلی بین این گواهینامه ها استانداردها و الزامات آزمایش آنها است.به عنوان مثال، فرآیند صدور گواهینامه FDA برای سیلیکون، تأثیر مواد بر مواد غذایی و خطر بالقوه مهاجرت شیمیایی را ارزیابی می‌کند، در حالی که گواهینامه برای سیلیکون درجه پزشکی بر زیست سازگاری و استریل‌سازی تمرکز دارد.به همین ترتیب، گواهینامه پلاستیک بسته به سطح ایمنی و سازگاری با استفاده از مواد غذایی، الزامات مختلفی دارد.

از نظر کاربرد، این گواهینامه ها می توانند به مصرف کنندگان کمک کنند تا در مورد محصولاتی که در بسته بندی و ظروف مواد غذایی استفاده می کنند، انتخاب آگاهانه ای داشته باشند.به عنوان مثال، PET و HDPE معمولاً در بطری های آب استفاده می شوند، در حالی که پلی کربنات در بطری ها و فنجان های کودک به دلیل دوام و استحکام آن استفاده می شود.سیلیکون ها و پلاستیک های دارای گواهی LFGB برای انواع کاربردهای مواد غذایی از جمله قالب های نانوایی، ظروف آشپزی و ظروف نگهداری مواد غذایی مناسب هستند.

به طور کلی، گواهی سیلیکون‌ها و پلاستیک‌های غذایی نقشی حیاتی در تضمین ایمنی و کیفیت محصولاتی که در برنامه‌های تماس با مواد غذایی استفاده می‌کنیم، ایفا می‌کند.با درک تفاوت بین این گواهینامه ها، مصرف کنندگان می توانند انتخاب های آگاهانه ای در مورد محصولاتی که استفاده می کنند داشته باشند و از امنیت خود و خانواده هایشان اطمینان داشته باشند.